Hoe houd je je sporters gemotiveerd?

Herken je dit?

  • Er zijn sporters die goed omgaan met de situatie.
  • Er zijn ook sporters die al vanaf het begin moeite hebben met het accepteren van de situatie en erin blijven hangen.
  • Én er zijn sporters voor wie dit nu -vier weken verder- steeds meer een strijd wordt.

Lees verder voor 4 tips om deze sporters optimaal te begeleiden.
Bonus: extra uitdaging-tips voor de sporters die nu juist wél weten te floreren.

 

Mijn vorige blog schreef ik voor trainers en coaches voor wie het competitieseizoen er inmiddels, vroegtijdig beëindigd door Corona, opzit. En die zich afvragen hoe ze het op een goede manier kunnen afsluiten met hun team.

Nu zijn er ook sporten voor wie afsluiten (nog) niet aan de orde is. Waar het de bedoeling was nog zeker een aantal maanden met elkaar door te trainen, al dan niet in voorbereiding op (een serie van) toernooien of wedstrijden vlak voor of tijdens zomer. Hoe begeleid je je sporters in tijden van Corona zonder dat je zelf overuren draait?

Plezier

Van veel coaches hoor ik dat de meeste sporters zich niet uit het veld laten slaan door de Corona maatregelen. Een judocoach: “De meeste gaan er heel goed mee om en hebben de situatie geaccepteerd. Zij proberen met deze omstandigheden zichzelf te verbeteren op andere vlakken en het beste uit zichzelf te halen”.

Er zijn ook sporters die vanaf het begin moeite hebben met het accepteren van de situatie en erin blijven hangen. En er zijn sporters voor wie dit nu -vier weken verder- steeds meer een strijd wordt.

Hier kunnen verschillende redenen voor zijn. Grote kans dat ze het plezier (de intrinsieke motivatie) missen bij het zelfstandig en ‘droog’ trainen. Volgens de Self-Determination Theory is dit goed te verklaren. Die stelt namelijk dat autonomie, competentie en verbondenheid basisvoorwaarden zijn voor intrinsieke motivatie.

Autonomie

Sporters hebben een bepaalde mate van keuzevrijheid nodig om plezier te beleven aan hun sport. Hoeveel autonomie ze wensen verschilt van persoon tot persoon. Ik denk dat te weinig autonomie op dit moment niet het probleem is. Waarschijnlijk ervaart een deel van deze sporters op dit moment te veel autonomie. Te veel autonomie kan verlammend werken, en zo zorgen voor een negatieve spiraal.

Verbondenheid

Het onderdeel uitmaken van een groep, het gevoel erbij te horen, en veel sociale interactie zorgen voor een gevoel van verbondenheid. Ook hierin verschillen sporters wat betreft de behoefte, maar over het algemeen geldt dat hun intrinsieke motivatie toeneemt naarmate ze zich meer verbonden voelen. Die verbondenheid is op dit moment grotendeels weggevallen. Er is dan veel contact mogelijk via sociale media en (beeld) bellen, maar dat is toch wezenlijk anders dan samen trainen.

Competentie

Wie het een positief beeld heeft van de eigen capaciteiten en vaardigheden en gelooft succesvol te kunnen zijn in zijn/haar sport, voelt zich competent. Hoe competenter, hoe groter de intrinsieke motivatie. Nu er niet gezamenlijk getraind kan worden, missen veel sporters het gevoel van competentie. Ze ontvangen minder instructie en feedback, waardoor het voor hen minder duidelijk is of ze goed bezig zijn. En misschien worden ze wel geïmponeerd door toffe trainingsfilmpjes van trainingsgenoten op Instagram, die alleen de successen laten zien.

Tips

  1. Praat met de sporters die je ziet worstelen. Achterhaal of ze last hebben van een te grote autonomie, te weinig verbondenheid, en/of competentie ervaren. Vraag ze vervolgens wat ze zou helpen, waar ze behoefte aan hebben. Vinden ze dit lastig (teveel autonomie?), laat ze dan kiezen uit een aantal opties die je aanreikt. Dit is meteen de belangrijkste tip. Het voorkomt dat je ‘een pleister plakt op de kin, terwijl je sporter last heeft van zijn knie’.

 

  1. Geef je sporters in duo’s of drietallen opdrachten. Bijvoorbeeld: vraag ze gezamenlijk voor iedere dag van de volgende week een challenge te bedenken, deze op te nemen en op sociale media te plaatsen. Maak hiervoor groepjes van sporters die elkaar normaalgesproken niet zo snel zouden opzoeken. Zo’n opdracht draagt bij aan het gevoel van verbondenheid binnen het twee- of drietal.

 

  1. In plaats van dat jij als trainer/coach de enige bent die feedback geeft en aanmoedigt, kan je je sporters de opdracht geven dit bij elkaar te doen. Maak duo’s en geef ze de opdracht 3x per week te (beeld)bellen om te bespreken wat ze de afgelopen 2 dagen hebben gedaan, elkaar hierop feedback te geven én te motiveren. Dit kan bijdragen aan het gevoel van competentie en verbondenheid.

 

  1. Train samen, door een of meerdere keren per week een trainings-webinar in te plannen. Als trainer bedenk je een serie trainingsoefeningen die iedereen thuis kan uitvoeren, en start deze zodra je sporters zijn ingelogd. Instructies krijgen, trainingsgenoten zich in het zweet zien werken, zelf in beeld zijn én feedback en aanmoediging ontvangen, werkt enorm motiverend. Vooral voor de sporters die last hebben van het teveel aan autonomie. Is dit niet mogelijk, laat sporters dan in duo’s of groepjes online afspreken en samen trainingsoefeningen uitvoeren.

Ultieme kans

Wat betreft het ontwikkelen van zelfregulatievaardigheden zijn het gouden tijden. Dit geldt vooral voor de sporters die wel goed omgaan met de grote mate van autonomie, al enigszins in staat ‘te zelfreguleren’ en voldoende gemotiveerd en gedisciplineerd zijn. Daag deze sporters dan ook flink uit zich hierin te ontwikkelen.

Dit doe je door een zelfregulatieklimaat te creëren waarin sporters kunnen experimenteren met zelfregulatie, fouten mogen maken en daar zelf van leren. Stel ze bijvoorbeeld regelmatig vragen als:

  • Wat kan je goed, en waar wil je je nog in ontwikkelen?
  • Wat wil je deze week (of in deze training) bereiken?
  • Hoe ga je dat aanpakken of waar ga je op letten?
  • Hoe gaat het met het werken aan je doel? Hoe komt dat?
  • Heb je je doel behaald? Hoe komt dat?
  • Wat ga je volgende week (of in de volgende training) anders doen?

Laat ze uitproberen wat ze hebben bedacht, ook al denk je als coach: “zo zou ik het zelf niet doen”. Van zelf experimenteren leren ze meer. (Behalve wanneer het gevaarlijk wordt, daar steek je uiteraard een stokje voor).

Veel succes!

 

PS.

Wil je meer weten over hoe je het zelfregulerend vermogen bij je sporters kunt trainen? Ik schreef er een boek over: https://www.sportsmedia.nl/zelfregulatie-in-de-sportpraktijk.html